IKONA MATKI BOSKIEJ TYCHWIŃSKIEJ
Materiał, technika – drewno, tempera, srebro
Styl – sztuka ortodoksji
Czas powstania – początek XX wiek
Autor – warsztat rosyjski
Wymiary: 36 cm x 30 cm x 2 cm
Opis – podobrazie : wygięte w kierunku lica, wysokość strzałki 1 cm, złożone z dwóch desek, klejonych styczni, z dwiema naprzemianległymi wpustami, w jaskółczy ogon, na szpongi,, lico : półpostaciowy wizerunek Matki Boskiej, w ujęciu ¾ , z prawą dłonią wskazującą na błogosławiącego, siedzącego na lewej ręce dzieciątko Jezus, ubrana w brązowe maforium i szatą zewnętrzną, suknia spodnia niebieska. Jezus ubrany w czerwoną szatę. Kolorem brązowym. Nimby –srebro laserowane transparentną żółcienią. Tło ugrowe, pozorny kowczeg wyodrębniony kolorem brązowym.
Stan zachowania – przed konserwacją zły. Wtórne zabiegi konserwatorskie nieodwracalnie zmieniły wygląd ikony. Obiekt wykonany na wtórnie użytym podobraziu, po niedbałej konserwacji, silnie zabrudzony, o zmienionej kolorystyce. Podobrazie sklejone z uskokiem, wtórne uzupełnienia zaprawy nałożono niedbale i nierówno. Punktowania rażąco odbiegały od oryginału. Celem konserwacji było maksymalnie możliwe przywrócenie stanu pierwotnego
Ocena – Obiekt jest ikoną opiekuńczą, przeznaczoną do prywatnego kultu, wykonanym na przeciętnym poziomie artystycznym, w warsztacie produkującym ikony seryjnie i masowo, z zachowaniem kanonów ikonograficznych i technologicznych. Tradycje malarstwa ikonowego widoczne są w podmalunkowym sposobie malowania, w traktowaniu form sylwetowo, stosowaniu konturu.
Opis prac konserwatorskich:
1. Wykonanie zdjęć
2. Opisanie stanu zachowania
3. Wykonano próbki rozpuszczalności wtórnych uzupełnień malarskich i zabrudzeń
4. Usunięcie z lica większości wtórnych uzupełnień malarskich.
5. Oczyszczenie warstwy malarskiej i srebrzeń.
6. Uzupełnienie ubytków podobrazia i ich opracowanie.
7. Podklejenie odspojeń zaprawy i warstwy malarskiej.
8. Uzupełnienie ubytków warstwy zaprawy kitem kredowym i ich opracowanie
9. Uzupełnienie ubytków folii srebrnej.
10. Położenie werniksu pośredniego na lico.
11. Położnie laserunków na folii srebrnej, oraz jej scalenie.
12. Uzupełnienie ubytków warstwy malarskiej.
13. Położenie werniksu końcowego.